Όσα διαβάζω, ακούω και βλέπω, κάποιες φορές προκαλούν, είτε θετικά είτε αρνητικά, στο να τα σχολιάσει κάποιος. Ειδικά όταν έχει μεγάλη προϊστορία και αρκετές εμπειρίες, τόσο προσωπικές όσο και στο άμεσο περιβάλλον του. Έχει δει και έχει περάσει δηλαδή, αρκετά στην ζωή του.
Όποια κριτική και η όποια τοποθέτηση, πηγάζει από την μακρόχρονη εμπειρία σε αυτό που αποκαλούμε πια, "παραδοσιακό τρόπο" ξυρίσματος, στην διάρκεια της ζωής μου.
Για το λόγο αυτό θα υπενθυμίσω, μέσα από ένα περιληπτικό και σύντομο, ανανεωμένο βιογραφικό (editorial), κάποια πράγματα που με αφορούν.
editorial v.2
Το περιεχόμενο του Μπαρμπέρικου Κόσμου, προέρχεται από κάποιον που βρίσκεται κοντά στην συμπλήρωση, της 6ης δεκαετίας της ζωής του!
Με θητεία στο ξύρισμα λοιπόν για πάνω από 40 χρόνια! Όταν και σε ηλικία δεκατεσσάρων χρονών, αποπειράθηκα να ξυριστώ για πρώτη φορά, με μια Techmatic του πατέρα μου.
Από τότε πέρασαν …. αρκετά χρόνια νομίζω, ώστε να μπορώ να θεωρώ ότι, διαθέτω μια, έστω «μικρή», εμπειρία.
Εμπειρία που περιλαμβάνει, πέρα από το σύντομο ξεκίνημα, με την ιστορική Techmatic και μηχανές single edge και αρκετά χρόνια, με παραδοσιακή double edge, λόγο της οικονομίας και της καλύτερης απόδοσης που προέκυψε τελικά.
Φυσικό είναι, όταν είναι κάποιος νεαρός και υπάρξει διαθέσιμη η εύκολη και γρήγορη λύση, να δελεαστεί και αν έχει και ικανοποιητικό αποτέλεσμα, να βολευτεί και να μείνει σε αυτή.
Έτσι κάποια στιγμή, αποφάσισα να υποκύψω στην ευκολία, που πρόσφεραν τα ξυράφια μιας χρήσης.
Μετά το στρατιωτικό, υπήρξε ένα μεγάλο διάστημα που επανέφερα στην ζωή μου τον παραδοσιακό τρόπο ξυρίσματος, αλλά η ευκολία υπερίσχυσε μετά από λίγους μήνες και έτσι βρέθηκα πάλι να ξυρίζομαι με μηχανές μιας χρήσης.
Πάντα της Gillette και για πολλά χρόνια. Με πάρα πολύ μικρά διαλείμματα, επιστροφής στην παραδοσιακή μηχανή μου.
Όλα αυτά τα χρόνια όμως, δεν σταμάτησα να χρησιμοποιώ το αγαπημένο πινέλο για την μαρέγκα, αποφεύγοντας τους έτοιμους αφρούς ξυρίσματος.
Ποτέ δεν τους συμπάθησα, όχι μόνο γιατί στην πραγματικότητα δεν προσφέρουν τίποτα αλλά είναι και αμφίβολο, ακόμα και οι εταιρείες που τους κατασκευάζουν, αν γνωρίζουν τι πραγματικά επικίνδυνα υλικά περιέχουν, με τα χημικά σκευάσματα που φτιάχνονται!
Η επανασύνδεση και μόνιμη πλέον επιστροφή στο παραδοσιακό ξύρισμα, έγινε μέσα στην χρονιά που φεύγει.
Κάτι που έγινε, για την ανάγκη να σταματήσω ένα δυσάρεστο φαινόμενο, από την πολύχρονή χρήση μηχανών μιας χρήσης.
Κάτι που είχε αρχίσει πλέον, να γίνεται πάρα πολύ ενοχλητικό τον τελευταίο καιρό, πριν την απόφαση της αλλαγής.
Για μένα αυτή η απόφαση, ήταν ότι καλύτερο μου έχει συμβεί τα τελευταία χρόνια. Ήταν πραγματικά, σαν να ξαναβρήκα μια παλιά αγάπη, που την είχα ξεχάσει.
Κάποιους μήνες μετά από αυτό, ήρθε και η απόφαση, όλη αυτή η καινούργια «περιπέτεια», να καταγράφεται κατά ένα τρόπο, σαν ένα προσωπικό ημερολόγιο και κάποια ενδιαφέροντα στοιχεία να δημοσιεύονται και στο διαδίκτυο.
Στο περιεχόμενο αυτό μέσα από τις δημοσιεύσεις, θα προσπαθήσω να καταγράψω και ηλεκτρονικά, τις νέες εμπειρίες μετά την επιστροφή.
Για κάτι που ποτέ δεν έπαψα να αγαπώ και να απολαμβάνω, με όποια μηχανή ή ξυράφι και εάν το έκανα.
Η προσπάθεια θα είναι όλες οι πληροφορίες και οι δημοσιεύσεις να γίνονται με τέτοιο τρόπο, που να δίνεται η δυνατότητα σε όποιον ενδιαφέρεται, να βρει κάτι που θα του είναι χρήσιμο.
.... συνεχίζεται
