14 Νοεμβρίου, 2021

Στροπάρισμα μιας λεπίδας διπλής αιχμής





Τις τελευταίες ημέρες, μας απασχόλησε για ακόμα μια φορά, ένα θέμα που κατά καιρούς και επανηλλειμένα, έρχεται στο προσκήνιο, από φίλους που είναι νέοι στο χώρο και συνάδελφους του παραδοσιακού ξυρίσματος.

Έχει να κάνει με τις χρήσεις και την απόδοση γενικά των λεπίδων.

Συνήθως το θέμα ανακύπτει, όταν μετά την πρώτη χρήση της, κάποιοι διαπιστώνουν περίεργες "παρενέργειες" από το πέρασμα της λεπίδας στο πρόσωπό τους, όπως κοκκινίλες, απρόβλεπτο ερεθισμό, γρατζουνιές κλπ. ενώ αυτά τα περιστατικά είναι πιο συνηθισμένα, όταν προσπαθήσουμε να χρησιμοποιήσουμε μια λεπίδα, μετά από αρκετές ημέρες ή εβδομάδες. Όπως και εάν  έχουμε μια λεπίδα, στην τέταρτη, πέμπτη ή και περισσότερες χρήσεις.

Να πούμε ότι στις λεπίδες διπλής αιχμής, τα "ξυραφάκια" δηλαδή, λόγω και της μικρής αξίας τους, πολλοί είναι αυτοί που δεν μπαίνουν καν στην διαδικασία να ψάξουν την αιτία και απλά θα βάλουν στην άκρη την λεπίδα ή θα την πετάξουν.

Η δική μας αντίληψη είναι, να βρούμε την αιτία που συμβαίνει αυτό και εάν διορθώνεται με απλό τρόπο, να το πράξουμε και να πάμε την λεπίδα σε όσα περισσότερα αποδοτικά ξυρίσματα είναι εφικτό. Χωρίς όμως να χρειάζεται να κάνουμε το ξύρισμά μας δυσάρεστο και χρονοβόρο φυσικά.

Σε περίπτωση δηλαδή, πού νιώσουμε από τα πρώτα περάσματα ότι μια λεπίδα "μαγκώνει" και τραβάει όπως λέμε τα γένεια, τότε αυτό σημαίνει ότι η αιχμές της έχουν φθαρεί και μάλλον δεν θα καταφέρουμε κάτι, με τον απλό τρόπο που θα παρουσιάσουμε σήμερα. 

Αναφέραμε λοιπόν πιο πάνω τις παρενέργειες, που μπορεί να παρατηρήσουμε με τα πρώτα περάσματα.

Θα πρέπει όμως να διαχωρίσουμε την κάθε μία, από τις δύο πιθανές περιπτώσεις.

Στην πρώτη, όταν δούμε περίεργη συμπεριφορά δηλαδή σε μια καινούργια λεπίδα, ο λόγος θα είναι ξεκάθαρα, σε πρόβλημα στην γραμμή παραγωγής της.

Δηλαδή το μέταλλο, αντιμετώπισε κάποιο πρόβλημα στην επεξεργασία του και το πιό πιθανό, στο τέλος της παραγωγικής διαδικασίας, στο φινίρισμα δηλαδή, κάτι δεν πήγε καλά. 

Στην δεύτερη περίπτωση, σε μια λεπίδα που ήδη την έχουμε χρησιμοποιήσει και θα παρουσιάσει πρόβλημα στην συμπεριφορά της και στην απόδοσή της, αν και η αιτία μπορεί να φανεί ίδια, ο λόγος στην πραγματικότητα θα είναι εντελώς διαφορετικός.

* Όταν η μηχανή μας ξυρίζει, η λεπίδα μαζί με τα γένια, μαζεύει φυσικά την σαπουνάδα, την μαρέγκα, αλλά και εκτός από αυτό, καθαρίζει και ενίοτε "γδέρνει" ελαφρώς και την επιδερμίδα του προσώπου.

Αυτός άλλωστε είναι και ο λόγος, που οι περισσότεροι με εμπειρία φίλοι, συστήνουν να αποφεύγουμε τα πολλά περάσματα και ειδικότερα, το συχνό κόντρα ξύρισμα. Γιατί η επιδερμίδα, έστω και εάν δεν το καταλαβαίνουμε, ταλαιπωρείται όπως και νά'χει με το ξύρισμα. 

Μετά την διαδικασία και αφού ξεπλύνουμε μηχανή και λεπίδα, θεωρούμε ότι τα εξαρτήματα, έχουν καθαρίσει από όλα τα τυχόν υπολείμματα του ξυρίσματος.

Δυστυχώς όμως αυτό δεν είναι εντελώς σωστό. 

Κάποιες φορές, λόγω του ότι το υλικό που μαζεύει η λεπίδα, εκτός από τις τρίχες, είναι λίπη και νεκρά κύτταρα. Αυτά τα υπολείμματα, έχουν την ιδιότητα να κολλάνε και μεταξύ τους και στο μέταλλο, δημιουργώντας ένα τζελ. Σε αυτό συνεργός πολλές φορές είναι και υπολλείματα κόλλας, που υπάρχουν στις λεπίδες, από την συσκευασία τους.

Στην συνέχεια, αυτά τα υπολλείματα, αφού ξεραθούν, θα μετατραπούν σε μικρούς αιχμηρούς κρυστάλλους, που είναι αδύνατον να τους δούμε με γυμνό μάτι φυσικά.

Έτσι, την επόμενη φορά που θα φορτώσουμε την λεπίδα για ξύρισμα, θα διαπιστώσουμε ότι αυτή γρατζουνάει ή κόβει βαθειά σε κάποια σημεία της, χωρίς προφανή λόγο.


Σε αυτή την δυσάρεστη εμπειρία, η λύση μπορεί να βρεθεί από ένα αντικείμενο, που οι περισσότεροι έχουμε στα σπίτια μας ή είναι πολύ εύκολο να βρούμε.

Η λύση λοιπόν, που προτείνουν έμπειροι και επαγγελματίες, εάν δεν θέλουμε να πετάξουμε άμεσα την λεπίδα, είναι το "στροπάρισμα", με ένα ταπεινό φελλό από μπουκάλι του κρασιού.

Ένα ελαφρύ, ανεπαίσθητο δηλαδή ακόνισμα, το οποίο θα αφαιρέσει τα περιττά απομεινάρια, από την αιχμή της λεπίδας.

Ο τρόπος?

Κρατώντας τον φελλό στο ένα χέρι, περνάμε την λεπίδα 3-4 φορές κατά μήκος και από της δύο πλευρές της κόψης.

Με αυτό τον τρόπο, πολύ μικρά και ανεπαίσθητα, ρινίσματα και υπολείμματα, θα παγιδευτούν στον φελλό, αφήνοντας την αιχμή καθαρή και έτοιμη για χρήση, χωρίς δυσάρεστες εκπλήξεις.


Τις περισσότερες φορές, θα διαπιστώσουμε ότι κάτι τόσο απλό, μπορεί να κάνει την διαφορά.   


*Λόγω της αναφοράς μας, στο τρόπο που μια λεπίδα συμπεριφέρεται στο δέρμα μας, για άλλη μια φορά να υπογραμμίσουμε ότι, ο παραδοσιακός τρόπος με μηχανή ασφαλείας, είναι ο καλύτερος και πιο υγιεινός, για την επιδερμίδα του προσώπου μας. 

Εάν αποκτήσουμε δε, την κατάλληλη εμπειρία και ευχέρεια, τότε είναι και ευεργετικός, για να διατηρούμε ένα υγιές και καθαρό πρόσωπο και να ανανεωνόμαστε, κάθε φορά που ξυριζόμαστε.